ครั้นวันเสาร์ว่างงานเพราะหลานหยุด
ควบซาเล้งเร่งรุด”พระรามสี่”
จากบ่อนไก่ไปสวนลุมพินี
หาของที่พี่น้องไม่ต้องการ
ทั้งขวดเหล้าชีวาสถุงพลาสติค
ขวดโค้กบิ๊กเป็บซี่ขวดน้ำหวาน
เก็บจนเต็มรถได้เพียงไม่นาน
จึงไปร้านของเก่าเขารับซื้อ
ก็ได้มา เต็มที่ ไม่กี่บาท
เขาฉลาดกดราคาว่าฉันซื่อ
ฉันก็เบื่อเกินกว่าจะแย่งยื้อ
ถึงอดมื้อกินมื้อไม่ถือใคร
แต่ทีฉันชอบมากมันยากตัด
ชอบทุกนัดดูมวยช่วยไม่ได้
เงินที่ขายของเก่าได้เท่าไร
ก็หมดไปเพราะเชียร์เลยเสียมวย