บทเพลงของความคำนึงในวันเหงา
ท่วงทำนองยังคงเศร้าและโหยหา
แสงสุรีย์ยามพลบค่ำก็ร่ำลา
เกินเอื้อมคว้าคืนกลับประดับดวง
หยาดน้ำค้างวางใบไหวระริก
เจตสิกซบหลับดังลับล่วง
กลิ่นเคยคุ้นกรุ่นผ่านสะท้านทรวง
ยิ่งเหน็บหน่วงยามเดือนเจ้าเลือนลา
ดาวดวงของความหวังยังกระพริบ
หากหรี่ริบโรยรางและพร่างพร่า
โปรดเถิดดาวพราวแสงแห่งศรัทธา
ซับน้ำตาที่รินหยดในบทกลอน
ท่วงทำนองยังคงเศร้าและโหยหา
แสงสุรีย์ยามพลบค่ำก็ร่ำลา
เกินเอื้อมคว้าคืนกลับประดับดวง
หยาดน้ำค้างวางใบไหวระริก
เจตสิกซบหลับดังลับล่วง
กลิ่นเคยคุ้นกรุ่นผ่านสะท้านทรวง
ยิ่งเหน็บหน่วงยามเดือนเจ้าเลือนลา
ดาวดวงของความหวังยังกระพริบ
หากหรี่ริบโรยรางและพร่างพร่า
โปรดเถิดดาวพราวแสงแห่งศรัทธา
ซับน้ำตาที่รินหยดในบทกลอน