ฟังเสียงฝนตก

ฟังเสียงฝนหล่นรินพรำหินเปียก
หรือหินเรียกฝนมาจากฟ้าสูง
เจ๊าะเจ๊าะแจ๊ะแปะกราวราวหินจูง
ฝนหลงฝูงสรรเสกหลุดเมฆลอย

เสียงฟ้าบ่นปนมาคราฝนสาด
กัมปนาทอื้ออึงถึงกับถอย
กลัวฟ้าผ่าพาช้ำใช่สำออย
ยามฝนปรอยฟ้าเปรี้ยงเสียงกระะพือ

ขี้หูร่วงเกรียวกราวราวโลกลั่น
หัวใจสั่นหวั่นไหวใกล้สิ้นชื่อ
คำสบถสาบานขานข่าวลือ
ตำนานสื่อเล่ามาอย่าวางใจ

เสียงลมพัดกวัดพริ้วปลิวยอดหญ้า
หนาวอุราคราฝนหม่นหมองไหม้
ละอองฝนหล่นสาดหวาดฤทัย
แว่วฟังฝนครั้งใดให้ระทวย

เมื่อฝนมาพร่ามัวสลัวมืด
ท้องฟ้าอืดอวลอบสบไม่สวย
บรรยากาศวาดวางอย่างงงงวย
เอื้ออำนวยพวยรุ้งพุ่งนภา

แดดฟ้าใสไออุ่นมุ่นในอก
หลังฝนตกพรำแผดคือแดดจ้า
ชื่นโอโซนโชนชุกสุขวิญญา
เนานิทราคราสะอื้นก็ตื่นพลัน

นั่งชมรุ้งพุ่งรีเจ็ดสีสด
ใครกำหนดบทความมงามเสกสรรค์
รุ้งเจ็ดสีมีเจ็ดแสงแยงตะวัน
คือของขวัญจากฟ้ามาโลมดิน

ชื่นไอหยดรดหลั่งยังเคยสูด
เกินคำพูดบรรยายคล้ายคลึงสิ้น
คือวันฝนหล่นมาน้ำฟ้าริน
ได้ยลยินกลิ่นคุ้นกรุ่นสบาย

เปรียบใจคนบนผองกองเพลิงทุกข์
เริงร้อนลุกโพลงไหม้ให้นึกหน่าย
ครั้นเมื่อกาลผ่านพ้นจนมลาย
ก็กลับกลายสดชื่นคืนอย่างเดิม

แต่งโดย: ไม้หน้าสาม

หมายเหตุ สีแดงคือคำที่มีการแก้ไขใหม่