หอมเอยหอมผกาปาริชาต
ด้วยอำนาจยิ่งใหญ่ดอกไม้สวรรค์
ระลึกชาติก่อนเก่าเราผูกพัน
เคยรักกันร่วมเรียงเคียงคู่มา
ถึงอยู่ห่างต่างหนคนละทิศ
ทางชีวิตต่างชาติศาสนา
สายรุ้งโค้งโยงใยให้พบพา
มีหรือฟ้าหรือน้ำห้ามขวางกัน
ระลึกชาติเคยแนบแอบจุมพิต
ขวัญชีวิตซาบซ่านหวานสุขสันต์
รสรักแรกแปลกชัดอัศจรรย์
ยังผูกพันดูดดื่มลืมไม่ลง
เพราะบุพเพสันนิวาสไม่คลาดแคล้ว
ขอรักแล้วสมหวังดังประสงค์
ด้วยผลแห่งวิบากหากจำนง
วัฎฎะคงประสบทุกภพไป
ระรวยกลิ่นดอกฟ้าปาริชาต
หอมประหลาดรื่นเร้าเฝ้าหลงใหล
ขอกลิ่นเจ้าลอยล่องท่องฟ้าไกล
ช่วยดลใจเธอระลึกนึกชาติเดิม
แต่ปางก่อนเคยอยู่เป็นคู่พี่
ในชาตินี้ขอบุญหนุนส่งเสริม
เธออย่ามีใครอื่นยื่นรักเติม
เราจงเพิ่มพิศวาสทุกชาติไป
ดาว อาชาไนย
บทกลอนนี้เคยลงครบสองปีพอดี
ขอนำมาลงอีกครั้งเผื่อหวังจะมีใครสักคนได้กลิ่นปาริชาตบ้างhttp://www.youtube.com/watch?v=aBsCzm1Ag3o (External Embedding Disabled)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
