เหม่อมองดาว พราวฟ้า นภากว้าง
ไม่เว้นว่าง วันไหน ไม่คิดถึง
เธอจากไป ไกลฉัน หวั่นรำพึง
ใจคะนึง ถึงเธอ เสมอไป
เธอจากไป ไกลฉัน หวั่นใจนัก
กลัวความรัก รวนเร เธอเฉไฉ
แอบไปพบ สบตา สุดาใด
แล้วเผลอใจ ไปลับ ไม่กลับมา
บ่นกับดาว พราวพร่าง กลางฟ้าใส
เธอยิ่งไกล ใจฉัน ยิ่งฝันหา
เธอให้คอย น้อยใจ เมื่อไหร่มา
มองดารา ฟ้ากว้าง อ้างว้างใจ
เมื่อไหร่เธอ จะมา หาฉันบ้าง
ฉันอ้างว้าง เหว่ว้า น้ำตาไหล
จะให้ฉัน รำพัน ฝันต่อไป
หรือจะให้ ใจฉัน นั้นเหงาตาย
ชลนา ทิชากร
ไม่เว้นว่าง วันไหน ไม่คิดถึง
เธอจากไป ไกลฉัน หวั่นรำพึง
ใจคะนึง ถึงเธอ เสมอไป
เธอจากไป ไกลฉัน หวั่นใจนัก
กลัวความรัก รวนเร เธอเฉไฉ
แอบไปพบ สบตา สุดาใด
แล้วเผลอใจ ไปลับ ไม่กลับมา
บ่นกับดาว พราวพร่าง กลางฟ้าใส
เธอยิ่งไกล ใจฉัน ยิ่งฝันหา
เธอให้คอย น้อยใจ เมื่อไหร่มา
มองดารา ฟ้ากว้าง อ้างว้างใจ
เมื่อไหร่เธอ จะมา หาฉันบ้าง
ฉันอ้างว้าง เหว่ว้า น้ำตาไหล
จะให้ฉัน รำพัน ฝันต่อไป
หรือจะให้ ใจฉัน นั้นเหงาตาย
ชลนา ทิชากร
บอกหลายครั้ง ยังไม่ เข้าใจเหรอ
มานั่งเหม่อ ทำไม ไร้ความหมาย
อย่าร่ำร้อง หมองหม่น จนวุ่นวาย
เช้าเที่ยงบ่าย เย็นค่ำ ยังรำพัน
พี่กลับช้า แล้วไง ไยร่ำร้อง
ชาวบ้านมอง กันใหญ่ เห็นไหมนั่น
น้องคนดี พี่ขอ ก็แล้วกัน
หยุดรำพัน ร่ำร้อง เถิดน้องยา
ยังไม่หยุด อีกเหรอ เธอคนดี
หยุดก่อนที่ พี่จะหมด อดทนหนา
หยุดเดี๋ยวนี้ พี่วอนเว้า เจ้าอีกครา
เพื่อน้องยา จะได้..ไม่เจ็บตัว
มานั่งเหม่อ ทำไม ไร้ความหมาย
อย่าร่ำร้อง หมองหม่น จนวุ่นวาย
เช้าเที่ยงบ่าย เย็นค่ำ ยังรำพัน
พี่กลับช้า แล้วไง ไยร่ำร้อง
ชาวบ้านมอง กันใหญ่ เห็นไหมนั่น
น้องคนดี พี่ขอ ก็แล้วกัน
หยุดรำพัน ร่ำร้อง เถิดน้องยา
ยังไม่หยุด อีกเหรอ เธอคนดี
หยุดก่อนที่ พี่จะหมด อดทนหนา
หยุดเดี๋ยวนี้ พี่วอนเว้า เจ้าอีกครา
เพื่อน้องยา จะได้..ไม่เจ็บตัว