เมื่อก่อนเคยเดินทางไปทอดแห
เหนื่อยแทบแย่อยากชิมน้ำตาลหวาน
น้ำตาลเมาเขาขายมานมนาน
รสซาบซ่านแก้กษัยได้อย่างดี
ทอดแหหมดทั้งวันมันเหนื่อยอ่อน
เห็นเจ้าหล่อนเนื้อเย็นใจเต้นถี่
ได้ลิ้มรสน้ำตาลเมาคงเข้าที
เพียงอย่าตีหน้าบึ้งทำขึ้งงอน
เอาปลาแลกน้ำตาลเมาได้เบาบ่า
ได้ตั้งหน้าเดินกลับไปลับหล่อน
น้ำตาลเมาไม่เมา,เมาบังอร
เดินขาอ่อนใจรัญจวนสาวสวนตาล
“ไพร พนาวัลย์”