เมื่อรู้เป็นที่สองไก่รองบ่อน
เรี่ยวแรงอ่อนหัวใจเศร้าไหวหวั่น
ใครเล่าทำช้ำชอกมาหลอกกัน
รู้ไหมมันเจ็บไหมมีใครรู้
ไปดีเถิดอภัยไม่ถือโกรธ
จะต้องโทษตัวเองเร่งกอบกู้
ตัวสำรองต้องไม่ไร้พธู
และยืนอยู่อย่างทะนงคงนิรันดร์
ขอกรวดน้ำอุทิศให้รักตายดับ
จงชื่นกับเขาไปให้สุขสันต์
ลืมรักที่รองบ่อนแต่ก่อนนั้น
และเช่นกันคนนี้มีใหม่แล้ว
ดาว อาชาไนย
ลงช้าไปนิดครับ ขออภัยไม่ร้อยสัมผัส
จนเหนื่อยล้าความหวังก็ยังแว่ว
เศษซากรักมาประดังพังทุกแนว
ไร้วี่แวววูบวายเหมือนสายลม
รักสำรองร้องไห้มาหลายครั้ง
หัวใจยังไม่จำช้ำสุดขม
คิดถึงเขาตัวเราเหงาเศร้าตรม
หรือเป็นพรหมท่านลิขิตให้ผิดรัก
คนรองบ่อนนอนช้ำเกินร่ำร้อง
ใจทุกห้องร้องระงมตรมแสนหนัก
ยังแอบหวังว่าใจนี้มีที่พัก
คนแอบรักปวดแปลบแสบหัวใจ
รู้วันนี้ใจเป็นรองไม่ร้องเรียก
ยอมสำเหนียกทุกทางอย่างยิ่งใหญ่
จงโชคดีมีรักคู่อยู่ต่อไป
และอวยชัยให้รักนั้นนิรันดิ์ดร
---***---
พงศ์ภัณฑ์
๘/๖/๙๘[/font]