ฯลฯ
๐แม้เหน็ดเหนื่อยเวิ้งว้างในบางค่ำ
แม้ฝนพรำเปียกปอนปีกอ่อนเหลือ
แม้พฤกษาแซมพิษร้อยฤทธิ์เจือ
หากเหล่าเชื้อเชลงสุขพร้อมทุกข์แทน
ทั้ง๓ท่านมาแบบเศร้าและริบหรี่หวัง
ผมก็มาแบบเศร้าแต่เต็มไปด้วยหวังเน่อ
ผมก็มาแบบเศร้าแต่เต็มไปด้วยหวังเน่อ
โอ้ใจเอย เผยมาน้ำตาพราก
ฟังเสียงจาก พี่ยา มีค่าแสน
จากป่าดงพงษ์ญาติด้วยขาดแคลน
ร้างห่างแดน แสนล้า มาคร่ำครวญ
เป็นนกน้อย ผกผินบินถลำ
ด้วยผลกรรม ชาติก่อน ย้อนคืนหวน
ในชีวิต พ่ายแพ้ ล้วนแปรปรวน
เป็นโซ่ตรวน ฉุดคล้อง หมองจาบัลย์
ไร้หลักอิงพิงกายคลายอ่อนล้า
ไม่พบพา สิ่งใด ให้สุขสันต์
เดียวดายอยู่ เพียงเงา เฝ้าร่วมผูกพัน
ดั่งสวรรค์ บัญชา ว่าต้องทน...
"สุนันยา"
ฟังเสียงจาก พี่ยา มีค่าแสน
จากป่าดงพงษ์ญาติด้วยขาดแคลน
ร้างห่างแดน แสนล้า มาคร่ำครวญ
เป็นนกน้อย ผกผินบินถลำ
ด้วยผลกรรม ชาติก่อน ย้อนคืนหวน
ในชีวิต พ่ายแพ้ ล้วนแปรปรวน
เป็นโซ่ตรวน ฉุดคล้อง หมองจาบัลย์
ไร้หลักอิงพิงกายคลายอ่อนล้า
ไม่พบพา สิ่งใด ให้สุขสันต์
เดียวดายอยู่ เพียงเงา เฝ้าร่วมผูกพัน
ดั่งสวรรค์ บัญชา ว่าต้องทน...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
