เสียงขลุ่ยครวญ หวนไห้ ฤทัยหมอง
น้ำตานอง มองเมิน สะเทิ้นหมาง
หยดหยาดริน ไหลหลั่ง ทั้งสองปราง
แก้มนวลนาง น้องนี้ มีแต่ตรม
เสียงขลุ่ยพริ้ว ลิ่วลม ผสมโศก
ใจวิโยค ลามเลีย ระเหี่ยขม
หลายเพลา ประดาดั่ง ดังต้องลม
ระทวยทม ซมซ่าน ม่านหมอกทับ
กลางป่าเขา ลำเนาไพร ไกลปืนเที่ยง
ยินยลเพียง ขลุ่ยเลา เขาขานขับ
อยู่แห่งหน ดลจิต สนิทรับ
หวานแว่วจับ ดวงจินต์ ถิ่นบ้านไพร
เคล้าเสียงหริ่ง เรไร ยามใกล้ค่ำ
ขอบฟ้าดำ จำจาก ซากรักไหว
ตะวันเลื่อน ลับลง ตรงเงาไม้
คิดถึงใคร คนซึ่ง ซึ้งดวงแด
พันทอง
๘/๐๖/๕๖