บางครั้ง...
ความหวังดูเหมือนจะลอยไกลเกินไขว่คว้า
ฟางเส้นสุดท้ายของความอดทน บนเส้นทางที่แสวงหา
แทบขาดกับความเหนื่อยล้า ที่ยาวนานปานจะขาดใจ
กำลังใจที่ยังพอมี...
คือเธอคนดี ที่คอยเคียงข้างอยู่รู้ไหม
เพียงเห็นรอยยิ้มของเธอ เหมือนแบตเตอรี่ที่ถูกชาร์จขึ้นมาใหม่
เติมพลังให้ก้าวเดินบนทางที่ยาวไกล..แบ่งปันแรงใจให้กันและกัน
กาแฟดำ
ปอลู. ขอบคุณ ฟ้า (มารสุรา), ---กังวาน--- , พันทอง ครับที่แวะร้านกาแฟ
เจ้าของร้านงานเข้า ไม่ได้มาซะหลายวัน..คงไม่ว่ากันนะคร๊าบบ ^^