ไม่เสียดายวันเก่าเท่าวันนี้
เราเสียทีพลาดท่าให้ตาหวาน
เคยครองตนโสดแท้มาแต่นาน
เพียงเขาผ่านมาถามก็หวามใจ
เฝ้าตรึกตรองเหตุผลอย่างคนเก่า
คนอย่างเราไม่เคยเลยหวั่นไหว
เพิ่งพบเขาครั้งแรกก็แปลกไป
เหมือนมีไฟร้อนรุ่มเข้าสุมทรวง
นี่ใช่ไหมความรักประจักษ์แล้ว
ถึงเคยแน่วแน่ใจไม่ติดบ่วง
เจอเข้าจริงอ่อนข้อหงอทั้งปวง
โดนสอยร่วงน็อกเอ้าท์ให้เขานับ
นึกเสียดายวันนี้วันที่เผลอ
ครั้งแรกเจอก็รู้กู่ไม่กลับ
ตายน้ำตื้นตั้งแต่แค่ยิ้มรับ-
เขากระชับพื้นที่โจมตีใจ.
เราเสียทีพลาดท่าให้ตาหวาน
เคยครองตนโสดแท้มาแต่นาน
เพียงเขาผ่านมาถามก็หวามใจ
เฝ้าตรึกตรองเหตุผลอย่างคนเก่า
คนอย่างเราไม่เคยเลยหวั่นไหว
เพิ่งพบเขาครั้งแรกก็แปลกไป
เหมือนมีไฟร้อนรุ่มเข้าสุมทรวง
นี่ใช่ไหมความรักประจักษ์แล้ว
ถึงเคยแน่วแน่ใจไม่ติดบ่วง
เจอเข้าจริงอ่อนข้อหงอทั้งปวง
โดนสอยร่วงน็อกเอ้าท์ให้เขานับ
นึกเสียดายวันนี้วันที่เผลอ
ครั้งแรกเจอก็รู้กู่ไม่กลับ
ตายน้ำตื้นตั้งแต่แค่ยิ้มรับ-
เขากระชับพื้นที่โจมตีใจ.
อรรถคารมคมกวีดีไม่หยอก
จะถูกหลอกหรือสมหวังยังสงสัย
เป็นเนื้อคู่สู่สมโลมฤทัย
หรือเป็นไฟไม้ลามหนอความรัก
เพียงเห็นหน้าครั้งแรกแปลกเหลือที่
ห้องฤดีหวั่นไหวใคร่รู้จัก
อยากมอบกายมอบชีวิตชิดพิงพัก
ให้ตระหรักว่ารักกันนิรันดร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
