แม้ดูคน จนใจ ให้อดสู
งามพธู หรูเลิศ เกิดแอบแฝง
ซ่อนเขี้ยวเล็บ เจ็บจิ้ม ไว้ทิ่มแทง
การแสดง ภายนอก หลอกล่อตา
หากทะเล่อ ทะล่า พาด่าวดิ้น
โดนติฉิน สิ้นชื่อ ระบือหนา
นกสองหัว กลัวมาก ยากเยียวยา
เป็นขี้ข้า สองเจ้า บ่าวสองนาย
ไม่มีใคร อยากคบ ต้องหลบหลีก
กลัวใจฉีก เป็นผง คงจะหน่าย
ลิ้นสองแฉก อีกนั่น อันตราย
จงอย่าหมาย ไปคบค้า จักจาบัลย์
พันทอง