เสียงที่คร่ำ ครวญส่ง คงไม่เพราะ
ไร้เสนาะ ดั่งมาด ปรารถนา
จึงหมดสิทธิ์ คิดหวัง รั้งกานดา
ให้กลับมา คู่เคียง ร้อยเรียงใจ
ขลุ่ยฯเลานี้ จึงช้ำ ระกำหม่น
กลั้นใจทน ทุกวัน อย่างหวั่นไหว
เส้นทางรัก หักร้าง ระหว่างใจ
ครวญส่งให้ ยินเพียง..เสียงเรียกนาง
ไร้เสนาะ ดั่งมาด ปรารถนา
จึงหมดสิทธิ์ คิดหวัง รั้งกานดา
ให้กลับมา คู่เคียง ร้อยเรียงใจ
ขลุ่ยฯเลานี้ จึงช้ำ ระกำหม่น
กลั้นใจทน ทุกวัน อย่างหวั่นไหว
เส้นทางรัก หักร้าง ระหว่างใจ
ครวญส่งให้ ยินเพียง..เสียงเรียกนาง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
