เราประจำที่เก่า
(กลอักษรงูกลืนหาง)
คงเป็นบาปสาปส่ง
เข้าปราบฉันกำหราบ
สิ้นทุกอันดังบั่นสุข
พากันไกลเขานั้น
มิแยแสแท้นิ
แม้เสือกไสไม่เหลือบแล
หมดเยื่อใยให้สลด
ไยทิ้งเราให้เศร้าใจ
ช่างว้าเหว่เห่ลาร้าง
ทำเลเหงาจนจำเจ
เนิ่นนานเนาเขาห่างเหิน
เราประจำที่เก่า
กลอักษรงูกลืนหาง เมื่อถอดความออกมาเป็นกลอนก็จะได้ความดังนี้
คงเป็นบาปสาปส่งคงเป็นบาป
เข้าปราบฉันกำหราบเข้าปราบฉัน
สิ้นทุกอันดังบั่นสุขสิ้นทุกอัน
พากันไกลเขานั้นพากันไกล
มิแยแสแท้นิมิแยแส
แม้เสือกไสไม่เหลือบแลแม้เสือกไส
หมดเยื่อใยให้สลดหมดเยื่อใย
ไยทิ้งเราให้เศร้าใจไยทิ้งเรา
ช่างว้าเหว่เห่ลาร้างช่างว้าเหว่
ทำเลเหงาจนจำเจทำเลเหงา
เนิ่นนานเนาเขาห่างเหินเนิ่นนานเนา
เราประจำที่เก่าเราประจำ
Orion264(มือขวา)
๖ มิถุนายน ๒๕๕๖