[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

เจ้าห่างหายตัวไปไม่หวนกลับ
เจ้าลาลับตัวไกลไปไหนหนอ
เจ้าทิ้งลูกทั้งสามคนเฝ้าทนรอ
เจ้าลืมพ่อให้เจ็บช้ำยืนรำพัน

ยามค่ำคืนยืนคอยเจ้าริมเขาเขิน
นั่งบนเนินลานสวนยางตามทางฝัน
เคยกอดน้องประคองนางนวลน้องนั้น
เจ้าแจ่มจันทร์โฉมตรูตามชู้ไป

ข่าวเขาทิ้งให้น้องตรมระทมทุกข์
ไร้ความสุขอกกลัดหนองยืนร้องไห้
ขอเพียงน้องหวนกลับมาเถิดยาใจ
พี่จะไม่โกรธแค้นสักนิดเดียว

กลับมาเลี้ยงดูลูกน้อยกลอยสวาท
ร้องเรียกหานุชนาถมาแลเหลียว
ลืมความคิดซึ่งผิดพลั้ังไปเลยเชียว
พี่ขอเยียวยาใจ..ให้เหมือนเดิม.

                       ริน ดอนบูรพา
                            ๖ มิ.ย. ๕๖