ระทมเศร้าเจ้าพระยาที่บ่าไหล
คิดคราใดใจเราสุดเหงาหงอย
อยากเรียกคืนชื่นกลับอย่าลับลอย
แต่วันเดือนเคลื่อนคล้อยน่าน้อยใจ
ภาพความหลังยังตรึงคะนึงหา
เจ้าพระยาตราเตือนให้เลื่อนไหล
ราวเหตุการณ์นานนับไม่ลับไป
ยังสวยใสให้พะวงในทรงจำ
ฝั่งนทีมีมนต์ช่วยดลจิต
คะนึงนิจชิดแนบแอบงามขำ
คลื่นลมเอื่อยเฉื่อยฉิวพลิ้วลำนำ
เย็นชื่นฉ่ำรำเพยทรามเชยเคียง
ที่เดียวกันวันนี้ไม่มีแล้ว
คลื่นลมแผ่วแว่วดังวังเวงเสียง
โอ้ตัวเราเฝ้าภวังค์ลำพังเพียง
แค่เลียบเคียงเมียงมองนองน้ำตา...
-บูรพาฯ-