[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[choy]

                        ก่อนอื่นเลยคงต้องขอทำความเข้าใจกับคุณสนองก่อน(คือผมก็ยังงงๆว่านี่ตกลงผมคุยอยู่กับคุณสนองหรือคุณช๊อยกันแน่ ?)
เท้าความเรื่องที่คุณสายใยทักท้วงคุณสนอง(หรือคุณช๊อย แต่ต่อจากนี้เรียกว่าคุณสนองก็แล้วกัน)เรื่อง ฟ้าต้น  ซึ่งแกก็ไม่ยอมให้เหตุผลใดๆ
ผมเห็นคุณสนองไปยกเรื่องความหมายของคำต่างๆมาอธิบายแสดงว่าไม่เข้าใจเรื่องที่คุณสายใยทักท้วง  ด้วยความปรารถนาดีจากใจโดย
ที่ไม่ได้มีเจตนาจับผิดแต่อย่างใดผมก็ได้ส่ง MP บอกให้คุณสนองได้ทราบว่าที่เขาทักท้วงนั้นคือเรื่องใด  แต่สิ่งที่ผมคาดไม่ถึงก็คือ
คุณสนองได้ศึกษามาจากสำนักที่สอนว่าเรื่องตำแหน่งบังคับเอกเจ็ดโทสี่ของโคลงสี่สุภาพนั้นไม่ใช่ถือเป็นข้อเคร่งครัด  นี่เองที่ทำให้ผม
หมดข้อข้องใจว่าเหตุใดคุณสนองโดนทักแล้วจึงไม่ทราบ  สาเหตุก็คือตัวคุณสนองไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องผิดนั่นเอกที่วางรูปวรรณยุกต์โท
ไว้ในตำแหน่งที่บังคับวรรณยุกต์เอก
                       ทีนี้ก็มาเข้าประเด็นกัน  ประเด็นที่เป็นปัญหาในเรื่องนี้ก็คือความเห็นไม่ตรงกันว่าตำแหน่งคำที่ ๖ ในบาทที่ ๒ ของโคลงสี่สุภาพนั้น
ใช้รูปวรรณยุกต์โทหรือไม้โทได้หรือไม่ ?

๐๐๐๐๐     ๐๐(๐๐)
๐๐๐๐๐     ๐้๐
๐๐๐๐๐     ๐๐(๐๐)
๐๐๐๐๐     ๐๐๐๐



                          ซึ่งประเด็นมันก็อยู่ที่ตรงนี้ คือได้หรือไม่เท่านั้น  เราไม่ได้ถกเถียงกันเรื่องใครเป็นกวีใครไม่เป็นกวี   เราไม่ได้ถกเถียงกันเรื่องโคลงดั้น
โคลงสองสุภาพ  โคลงสามสุภาพ  หรือบทประพันธ์ประเภทอื่นเช่นกลอนว่าใครเขียนดีไม่ดี  ใครเก่งไม่เก่ง  หรือผลงานใครได้รับการตีพิมพ์
ผลงานใครไม่ได้รับการตีพิมพ์  แต่เราถก-เถียงกันเรื่องข้อบังคับของโคลงสี่สุภาพเท่านั้น  จึงป่วยการที่คุณสนองจะไปยกบทกวีประเภทอื่นๆ
มาเพื่อแสดงถึงความเก่งกล้าสามารถเพื่อให้ผมยอมรับ  เพราะประเด็นที่พูดกันก็คือ คำที่ ๖ บาทที่ ๒ ของโคลงสี่สุภาพใช้รูปวรรณยุกต์โท
หรือไม้โทได้หรือไม่  เมื่อผมยืนยันว่าใช้ไม่ได้  คนอื่นๆบอกว่าใช้ไม่ได้  ตำราฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพบอกว่าใช้ไม่ได้  แต่คุณสนองบอกว่าใช้ได้
ก็เป็นอันว่าความเห็นไม่ตรงกัน  ซึ่งผมจะขอยกเอาคำพูดของคุณสนองที่เคยโพสต์ไว้เกี่ยวกับข้อตกลงของ แหลม มอริสัน  ที่มีต่อ น็อต นุติ เขมโยธิน
ว่า เขาทั้งสองตกลงจะพูดกันเฉพาะเรื่องดนตรี โดยไม่พูดพาดพิงถึงเรื่องอื่น  ผมเองก็เช่นกัน  คือเรื่องที่ผมต้องพูดกับคุณสนองก็คือ
เรื่องฉันทลักษณ์บังคับของโคลงสีสุภาพ  ไม่เกี่ยวกับคำประพันธ์ประเภทอื่นๆ  ดังนั้นต่อให้คุณสนองจะไปยกตัวอย่างบทประพันธ์ใดๆขึ้นมาพูด
เพื่อสนับสนุนว่าตนเองถูกมันก็ไม่ได้มีความหมายใดๆ เพราะมันเป็นคนละเรื่องคนละประเด็นกัน  ส่วนบทประพันธ์ที่คุณสนองได้ยกมานั้น
ผมก็ยอมรับว่าดี  และยอมรับในคุณวุฒิและวัยวุฒิของคุณสนอง  แต่มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับโคลงสี่สุภาพที่เราถกเถียง  ประเด็นอยู่แค่ว่า
ใช้ได้หรือไม่ เท่านั้น
                         หวังว่าการที่ผมออกมาแสดงความคิดเห็นนั้นคงจะไม่สร้างความขุ่นเคืองอะไรให้คุณสนองนะครับ  ก็อย่างที่บอกแต่ต้นว่า
ที่ต้องบอกไปเพราะเห็นคุณสนองไม่เข้าใจว่าถูกทักท้วงเรื่องอะไร  จึงได้ยอมสละเวลาเฉลยให้ ไม่ได้มีเจตนาจะจับผิดอะไรเลยจริงๆ


                                                                                                      ด้วยความนับถือ
                                 
                                                                                                   
                                                                            Orion264(มือขวา)

(อ้างถึง)

***ตอบง่ายๆ สั้นๆ เป็นตำแหน่งเสียง "เอก" ที่หากเสียง "เอก" ลงไม่ได้ให้ลง "คำตาย" แทน อย่างที่ท่านสายใยและมือขวาทักท้วงถูกต้องแล้ว ก็อย่างที่บอก ปกติเขียนเน้นโท 4 เอก 1 ตลอด นอกนั้นก็เป็นธรรมชาติที่มันไปเอง อันนี้พลาดไปจริงๆ

***แต่ที่ลงโคลงและบทกวีให้ดูก็เพราะสะกิดใจคำที่มีนัยยะประมาณว่า "ไม้แก่ดัดยาก" ฉันจึง "เอือมเตือน" ซึ่งส่อนัยยะว่า "คุณไม่รู้เรื่องอะไรเลย ดื้อ...จนฉันเอือมเตือนคุณ...." ถ้าคนถือนี่ คำนี้ยิ่งกว่า "การด่ากันด้วยคำหยาบ" ก็เลยลงโคลงที่เคยเขียนไว้ให้ดูว่า เคยเขียนมาและเข้าใจโคลงอยู่แต่ "ฟ้าต้น" นี่พลาดไปจริงๆ ตอนนี้ค้นดูจากตำราแล้วก็อย่างที่บอกแต่ต้นนะแหละ

***ผมค้นต้นฉบับโคลงเก่าๆ ได้ 19 บท (คือเขียนโคลงน้อยมากในรอบกว่า 25 ปี) ส่วนมากเขียนบทกวี ตอนแรกกะว่าจะทยอยลงในคอลัมน์นี้ เพื่อบอกว่า "เขียนได้" และ "เขียนเป็น" ตอนนี้เมื่อมือขวาเปิดประเด็นก็ไม่ต้องเอาของเก่ามาหากินแล้ว เขียนใหม่ดีกว่า "เพราะแนวที่ลงให้ดูหนะ ผมเลิกเขียนไปนานแล้ว" ตอนนี้ก็เขียนอย่างที่อธิบายให้ฟังนะแหละ

***ช้อยกับสนอง เป็นคนละคน ตอนแรกผมแอนตี้พวกไอทีทุกชนิด (เพิ่งไปเปิดใช้อีเมลเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว, ไม่เล่น facebook, twitter คือแอนตี้หมด) ใช้คอมพิวเตอร์แค่พิมพ์ได้ (เขียนมือถนัดกว่า) พอดีช้อยเขาอยากเขียนอะไรเล่นๆ เลยใช้ชื่อ-ที่อยู่ของช้อย เขาก็มีเขียนได้แบบสั้นๆ ตลกๆ คลายเครียด 1-2 บท ยาวกว่านั้นไม่ได้ ที่เห็นยาวๆ นะของผมทั้งนั้น


***คงไม่ต้องถาม-ตอบอะไรกันอีกนะ ผมเป็นคนเขียนแยกประเด็นชัด เพราะอาชีพคนทำหนังสือทั้งชีวิตมันบังคับในตัว บอกตำแหน่ง และชื่อหนังสือก็ได้เพราะผมใช้ชื่อจริงมาตลอดในบ้านกลอนฯ ปัจจุบันผมดำรงตำแหน่ง "ผู้อำนวยการ" นิตยสาร "What Car Audio & Entertainment?" ก่อนหน้านั้นก็เป็น "บรรณาธิการ" มากว่า 15 ปี (หลายเล่ม) ส่วนคอลัมน์ที่ผมเขียนบทกวีเป็นเรื่องเป็นราวล้วนๆ ก็บอกกับมือขวาทางหลังไมค์ไปแล้ว


ขอบพระคุณมือขวาที่ใส่ใจและเป็นสารวัตรวรรณกรรมที่ดี คนวรรณกรรมต้องการคนอย่างท่านสายใย และมือขวานี่แหละ มีอะไรก็ท้วงติงมานะ แต่ประเด็นนี้เป็นอันจบแค่นี้ ผมตอบชัดเคลียร์แล้ว



ด้วยจิตคารวะ

สนอง เสาทอง