แค่ปากบอก หยอกเอิ้น เชิญผู้ซื้อ
ทำผายมือ เลือกคัด อัชฌาสัย
ขายข้าวเม่า บะจ่าง วางอุ่นไอ
อร่อยลิ้น เด็กกินได้ ใหญ่กินดี
สาวงงงัน หันมา ตาประสาน
ส่งยิ้มหวาน ออกไป ให้เร็วถี่
เขาได้ของ เราได้ตังค์ ฝังไมตรี
บ่นทั้งปี พึมพำ ว่าลำเอียง...เฮ่อ
รพีกาญจน์
อยู่กับฉันหน้าง้ำทำงอหงิก
พอสาวมาระริกกะซิกเสียง
ทำออดอ้อนค้อนอายชะม้ายเคียง
น่าสักเปรี้ยงเขียงปาให้ขาพัง
บอกให้ฉันหั่นผัก,ซัก,หาหุง
งานนังนุงยุ่งนักจอมหักหลัง
อยู่หน้าร้านขานกล่าวสาวหวานจัง
กับฉันมั่ง....จงทำ...อย่าลำเอียง
พอสาวมาระริกกะซิกเสียง
ทำออดอ้อนค้อนอายชะม้ายเคียง
น่าสักเปรี้ยงเขียงปาให้ขาพัง
บอกให้ฉันหั่นผัก,ซัก,หาหุง
งานนังนุงยุ่งนักจอมหักหลัง
อยู่หน้าร้านขานกล่าวสาวหวานจัง
กับฉันมั่ง....จงทำ...อย่าลำเอียง
ก้อย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
