ท่าพระจันทร์ วันวาน ผ่านไกลลับ
อยากให้กลับ หวนคืน ฟื้นมาใหม่
มองสายน้ำ เจ้าพะยา บ่าไหลไป
รักลาไกล ไปลับ ไม่กลับมา
สายฝนพรำ ฉ่ำเย็น เป็นสักขี
น้องกับพี่ อิงหลบ ซบใบหน้า
อกอุ่นอิง ผิงใจ ใต้ชายคา
รอฝนซา ฟ้าสลาย สายฝนพรำ
จากวันนั้น จนวันนี้ หลายปีผ่าน
ริมสายธาร ไร้เธอ ที่เพ้อพร่ำ
เหม่อมองดาว พราวฟ้า นภาคล้ำ
ช่างตอกย้ำ ช้ำหม่น คนรักลา
ท่าพระจันทร์ คืนนี้ ไม่มีน้อง
พี่หม่นหมอง มองเหม่อ เพ้อครวญหา
สายนที ลี่ไหล ใจเหว่ว้า
เหม่อมองฟ้า ท่าพระจันทร์ ฉันคอยเธอ
ชลนา ทิชากร
อยากให้กลับ หวนคืน ฟื้นมาใหม่
มองสายน้ำ เจ้าพะยา บ่าไหลไป
รักลาไกล ไปลับ ไม่กลับมา
สายฝนพรำ ฉ่ำเย็น เป็นสักขี
น้องกับพี่ อิงหลบ ซบใบหน้า
อกอุ่นอิง ผิงใจ ใต้ชายคา
รอฝนซา ฟ้าสลาย สายฝนพรำ
จากวันนั้น จนวันนี้ หลายปีผ่าน
ริมสายธาร ไร้เธอ ที่เพ้อพร่ำ
เหม่อมองดาว พราวฟ้า นภาคล้ำ
ช่างตอกย้ำ ช้ำหม่น คนรักลา
ท่าพระจันทร์ คืนนี้ ไม่มีน้อง
พี่หม่นหมอง มองเหม่อ เพ้อครวญหา
สายนที ลี่ไหล ใจเหว่ว้า
เหม่อมองฟ้า ท่าพระจันทร์ ฉันคอยเธอ
ชลนา ทิชากร
คอยทำไม บอกไว้ ว่าไม่กลับ
หากมารับ วันนี้ คงมีเก้อ
บอกแล้วไง โกรธมาก ไม่อยากเจอ
หยุดพร่ำเพ้อ ครวญคร่ำ บีบน้ำตา
จงกลับบ้าน ไปก่อน แล้วนอนหลับ
ไห้ซึมซับ ทำไม กันนักหนา
เบื่อสำเนียง เสียงบ่น "ชลนา"
จะไปหา ที่ชอบ ปลอบประโลม
หากมารับ วันนี้ คงมีเก้อ
บอกแล้วไง โกรธมาก ไม่อยากเจอ
หยุดพร่ำเพ้อ ครวญคร่ำ บีบน้ำตา
จงกลับบ้าน ไปก่อน แล้วนอนหลับ
ไห้ซึมซับ ทำไม กันนักหนา
เบื่อสำเนียง เสียงบ่น "ชลนา"
จะไปหา ที่ชอบ ปลอบประโลม