คิดถึงคุณเพียงใด..ไม่กล้าเอ่ย
คุณล่ะเคยคิดถึงฉันนั้นบ้างไหม
กาลเวลาพ้นผ่านนานเท่าไร
ยังหวั่นไหวรำพึงถึงแต่คุณ
ในยามเช้าสายหมอกหยอกใบหญ้า
เกร็ดน้ำค้าง..ค้างคาหาไออุ่น
แสงรวีคลี่บานหวานละมุน
เคยแนบซบไออุ่นมีคุณเคียง
อยากจะบอกคำรัก..จำหักหลบ
ตะวันพลบหริ่งหรีดเริ่มกรีดเสียง
นกราตรีหวานแว่วแผ่วสำเนียง
แจ้วจำเรียงซึ้งเสนาะ..ฉอเลาะรัก
คิดถึงคุณเพียงใด..ไม่กล้าเอ่ย
เลยตามเลย..ปล่อยไป ทนใจหัก
เก็บความช้ำ ซ้ำซ้อนอ่อนใจนัก
หัวใจรักแอบไว้...ไ ม่ ใ ห้ รู้
แซม
คิดถึงฉัน เพียงใด อยากให้เอ่ย
น้องทรามเชย ไยถึง อ้ำอึ้งอยู่
ทุกห้วงห้อง ของใจ ใคร่อยากดู
อยากจะรู้ คิดถึง ซึ้งเพียงใด
โปรดเฉลย เอ่ยนำ ถึงคำตอบ
จงรีบมอบ ให้เห็น เป็นไฉน
จริงหรือหลอก หยอกเย้า ได้เข้าใจ
ว่าอย่างไร ให้พร่ำ ย้ำจำนรรจ์
คิดถึงกัน แล้วไย ไม่กล้าเอ่ย
อย่าปล่อยเลย ล่วงไป ไว้อย่างนั้น
มากเท่าไร ที่ซึ้ง คิดถึงกัน
โอ้ยอดขวัญ แก้วตา "ประภาคาร"
น้องทรามเชย ไยถึง อ้ำอึ้งอยู่
ทุกห้วงห้อง ของใจ ใคร่อยากดู
อยากจะรู้ คิดถึง ซึ้งเพียงใด
โปรดเฉลย เอ่ยนำ ถึงคำตอบ
จงรีบมอบ ให้เห็น เป็นไฉน
จริงหรือหลอก หยอกเย้า ได้เข้าใจ
ว่าอย่างไร ให้พร่ำ ย้ำจำนรรจ์
คิดถึงกัน แล้วไย ไม่กล้าเอ่ย
อย่าปล่อยเลย ล่วงไป ไว้อย่างนั้น
มากเท่าไร ที่ซึ้ง คิดถึงกัน
โอ้ยอดขวัญ แก้วตา "ประภาคาร"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
