.jpg)
คิดถึงณัชแน่แท้เขาแคร์ฉัน
เฝ้ารำพึงรำพันจนฟันร่วง
เพราะผิวฉันผ่องพรรณดั่งจันทร์จวง
จึงตกบ่วงรันทดหมดเรี่ยวแรง
คอยแต่เฝ้าเขียนกลอนส่งอ้อนหา
คิดถึงสาวณัช-ญาจนหน้าแห้ง
ไม่รับรักคงเข้าโหมด-โกรธหน้าแดง
เขาคงแช่งยกใหญ่ให้ขึ้นคาน
mulan
เฝ้ารำพึงรำพันจนฟันร่วง
เพราะผิวฉันผ่องพรรณดั่งจันทร์จวง
จึงตกบ่วงรันทดหมดเรี่ยวแรง
คอยแต่เฝ้าเขียนกลอนส่งอ้อนหา
คิดถึงสาวณัช-ญาจนหน้าแห้ง
ไม่รับรักคงเข้าโหมด-โกรธหน้าแดง
เขาคงแช่งยกใหญ่ให้ขึ้นคาน
mulan
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
