Re: ๐ ขันธ์ครู 1 ๐

ขันกับครุ
(ขันเขาใช้ตัก, ส่วนครุนั้นใช้หาบและหิ้วน้ำ)

ขอสาธกหยิบยกตำนานถิ่น         หาอยู่กินประสาชาวนาชั้น
อีสานถิ่นเก่าก่อนย้อนปางบรรพ์         เรื่องของขันกับครุคู่เรือนชาน
นานมาแล้วประปามาไม่ถึง      ลำห้วยบ่อที่พึ่งของชาวบ้าน
น้ำใช้นั้นไม่ยากพอเจือจาน            สระวัดข้างวิหารใช้ขวบปี
แต่น้ำกินนี่ซิลำบากนัก         ต้องเดินไกลไปตักตอนตีสี่
เขาขุดไว้ข้างห้วยดอนตานี            อยู่ห่างบ้านพอดีสองกิโล
คราวหน้าแล้งน้ำกินอัตคัด         ตีสี่ตื่นเร็วลัดเดินเหนื่อยโข
ทั้งหนุ่มเหน้าสวยสาวเฮพาโล         มากร่วมโหลหาบครุขันน้ำเตรียม
ครั้นถึงบ่อตานีผีดุเหี้ยน         หนุ่มทำเนียนกระแซะตีหน้าเจี๋ยม
อ้อนออดสาวผีดุกลัวแท้เรียม         แกล้งกลัวเทียมใครรู้ขี้ตู่มึน
พอหายเหนื่อยบ่าวหนุ่มไต่ลงบ่อ      ผู้สาวรอสาวเชือกดึงครุขึ้น
น้ำขอดบ่อขันตักอยู่ค่อนคืน         บ่อแห้งรอง่วงฝืนกว่าครบกัน
ชนบทถิ่นอีสานนานมาแล้ว      ใช่เจื้อยแจ้วเป็นเช่นเล่าไว้นั้น
หนุ่มกับสาวหลายคู่พบรักกัน         เพราะหาบครุลืมขันสัญญาณใจ
เรื่องมีว่าผู้สาวกับบ่าวหนุ่ม         สองร้อนกลุ้มสู่ขอพ่อไม่ให้
ด้วยฐานะรวยจนห่างกันไกล         หนุ่มยากไร้ผู้ใหญ่ข้างสาวเมิน
จึงวันหนึ่งหนุ่มสาววางแผนกล้า      นัดผองเพื่อนตื่นมาแต่ดึกเนิ่น
สองยามกว่าขบวนนักหาบเดิน         ไม่กว่าเกินตี่สี่กลับถึงเรือน
ฝ่ายสาวเจ้าถึงบ้านตีหน้าเศร้า      โป้ปดเล่าลืมขันอ้อนออดเอื้อน
จำรีบกลับบ่อน้ำไม่แชเชือน         ร้องเรียกเพื่อนร่วมทางไปด้วยกัน
เพื่อนสาวเจ้ารออยู่ด้วยรู้ท่า      เร่งอาสาเพื่อนเดินรับคำมั่น
เลยชายบ้านเพื่อนสาวกลับบ้านพลัน      เจ้าหนุ่มนั้นรับช่วงพากันไป
เรื่องนี้จบอย่างไรเดาไม่ยาก      คนลำบากข้าพเจ้าพาเถลไฉ
โจทย์กระทู้ ขันธ์ ๕ ด้นหลุดไกล         ขออำไพป๋ารพีฯ อย่าถือความฯ

(ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆ...ฮิ้ว....ขออำไพอย่างสูงนะป๋า แต่ก็ยังมีขันน้ำอยู่หนะ...แถมครุให้ด้วย...แล้วมันเกี่ยวกับขันธ์ ๕ ตรงไหนนี่.!!!!!!!)

สนอง เสาทอง
3 มิถุนายน 56