เพราะมี"ดาว".."ดิน"จึง..ลืม"ริน" พี่
มาหลีกลี้แรมร้างจึงห่างหาย
พี่เที่ยวออกติดตามนางมิวางวาย
ชอกช้ำกายหลายปีกว่าไม่มาเยือน
สาวสามพรานนครชัยศรีมาหนีหน้า
ข่าวขายค้าผักผลไม้ไม่มีเหมือน
ต้องแรมรอนร่อนเร่ไปเริ่มลางเลือน
พี่ถามเพื่อนคอยบอกข่าวให้เข้าใจ
กลับมาเถิดคนดีพี่ขอโทษ
น้องอย่าโกรธเกลียดชังตั้งเงื่อนไข
หากพี่เผลอพลั้งผิดให้อภัย
ยังคอยท่าทรามวัยน้องกลับคืน
เราเริ่มตั้งต้นกันใหม่เถิดที่รัก
จงหยุดพักความหมองหม่นสุดทนฝืน
สิ่งปวดร้าวร้อนรนทนกล้ำกลืน
ขอเพียงคืน..ความรักแน่ แค่คนเดียว.
ริน ดอนบูรพา
๒ มิ.ย. ๕๖
มาหลีกลี้แรมร้างจึงห่างหาย
พี่เที่ยวออกติดตามนางมิวางวาย
ชอกช้ำกายหลายปีกว่าไม่มาเยือน
สาวสามพรานนครชัยศรีมาหนีหน้า
ข่าวขายค้าผักผลไม้ไม่มีเหมือน
ต้องแรมรอนร่อนเร่ไปเริ่มลางเลือน
พี่ถามเพื่อนคอยบอกข่าวให้เข้าใจ
กลับมาเถิดคนดีพี่ขอโทษ
น้องอย่าโกรธเกลียดชังตั้งเงื่อนไข
หากพี่เผลอพลั้งผิดให้อภัย
ยังคอยท่าทรามวัยน้องกลับคืน
เราเริ่มตั้งต้นกันใหม่เถิดที่รัก
จงหยุดพักความหมองหม่นสุดทนฝืน
สิ่งปวดร้าวร้อนรนทนกล้ำกลืน
ขอเพียงคืน..ความรักแน่ แค่คนเดียว.
ริน ดอนบูรพา
๒ มิ.ย. ๕๖