๐ยังมีใจอยู่ไหมไม่อาจตอบ
ยากเกินกว่าจะปลอบหรือผลักไส
อยากตัดเยื่อแต่ยังเหลือซึ่งสายใย
ควรจะทำเช่นไร... ไม่อาจรู้
๐ยอมถอยห่างวางระยะออกมานิด
ค่อยครวญคิดอาจผิดมิใช่คู่
ขอเวลาให้สองใจได้ตรองดู
รักคงอยู่หรือเปลี่ยนไปเช่นใดกัน
๐อาจยังรักแต่มิได้ไว้เคียงคู่
หวังชมชูดั่งมิตรแท้ไม่แปรผัน
หรืออาจรักลึกซึ้ง...ไม่เท่าทัน
เพราะใกล้กันจนคล้ายจะชาชิน
๐อยากจะตอบหัวใจเธอให้แน่
ยากจริงแท้รักหรือไม่...ใช่หยามหมิ่น
ใจสับสนหม่นหมองครองชีวิน
รักเราสิ้นหรืออย่างไร... ยังไม่รู้
นัตนะ
ยากเกินกว่าจะปลอบหรือผลักไส
อยากตัดเยื่อแต่ยังเหลือซึ่งสายใย
ควรจะทำเช่นไร... ไม่อาจรู้
๐ยอมถอยห่างวางระยะออกมานิด
ค่อยครวญคิดอาจผิดมิใช่คู่
ขอเวลาให้สองใจได้ตรองดู
รักคงอยู่หรือเปลี่ยนไปเช่นใดกัน
๐อาจยังรักแต่มิได้ไว้เคียงคู่
หวังชมชูดั่งมิตรแท้ไม่แปรผัน
หรืออาจรักลึกซึ้ง...ไม่เท่าทัน
เพราะใกล้กันจนคล้ายจะชาชิน
๐อยากจะตอบหัวใจเธอให้แน่
ยากจริงแท้รักหรือไม่...ใช่หยามหมิ่น
ใจสับสนหม่นหมองครองชีวิน
รักเราสิ้นหรืออย่างไร... ยังไม่รู้
นัตนะ
คงเพิ่มแผลปวดร้าวเศร้าอดสู
เกินทำใจให้แข้มแข็งแล้วพธู
โปรดตอบดูสักครั้งฟังเสียงใจ
เขาคนนั้นใช่ไหมอยู่ในฝัน
หรือคือฉันคนนี้ที่มาใหม่
แม้ไม่ใช่คำตอบแค่ขอบใจ
ตัดสินใจเถิดหนากล้ารับฟัง
(พงศ์ภัณฑ์)
๑/๖/๕๖[/color]
๐ฉันก็อยากตัดสินใจจะได้จบ
แต่ไม่พบทางออกดั่งที่หวัง
กระไรเลย... ใจเอ๋ยยากฉุดรั้ง
ไม่อาจสั่งใจได้ดั่่งต้องการ
๐เธอคือคนวนเวียนอยู่ในฝัน
ส่วนเขานั้นคือใครที่เธอขาน
ฉันมีเธอที่คบมาเนิ่นนาน
และเธอหวานรักฉันปานจะกลืน
๐ฉันรู้...ว่าอาจดูใจร้าย
ไม่ได้หมายให้เธอต้องขมขื่น
เพียงต้องการแน่ใจในวันคืน
ว่าอยากยืนข้างเธอตลอดกาล
นัตนะ
แต่ไม่พบทางออกดั่งที่หวัง
กระไรเลย... ใจเอ๋ยยากฉุดรั้ง
ไม่อาจสั่งใจได้ดั่่งต้องการ
๐เธอคือคนวนเวียนอยู่ในฝัน
ส่วนเขานั้นคือใครที่เธอขาน
ฉันมีเธอที่คบมาเนิ่นนาน
และเธอหวานรักฉันปานจะกลืน
๐ฉันรู้...ว่าอาจดูใจร้าย
ไม่ได้หมายให้เธอต้องขมขื่น
เพียงต้องการแน่ใจในวันคืน
ว่าอยากยืนข้างเธอตลอดกาล
นัตนะ