หวังมงคลกมลรับสดับขันธ์
เสริมฤดีชีวันพลันสดใส
อย่าลำบากยากล้นได้พ้นภัย
จงห่างไกลไร้พาลสำราญรมย์
ทุกวันนี้มีเรื่องเพราะเคืองหยาม
เห็นของทรามงามเลิศประเสริฐสม
โอ้น้ำเต้าเศร้าอุราไม่น่าชม
ลอยดิ่งจมถมลงท้องคงคา
แต่กระเบื้องเฟื่องค่าช่างน่าขัน
อวดประชันกันเสริมเพิ่มปัญหา
ไร้หนทางสร้างสรรค์ด้วยปัญญา
อวิชชาดารดาษเพราะขาดธรรม...
บูรพาฯ
เหมือนพ่นยาฆ่าเผาหญ้าเน่าเหม็น
พอตกเย็นรับบนฝนชุ่มฉ่ำ
เช้าผลิดอกออกใหม่ใบดกดำ
ยิ่งเพิ่มจำนวนมากยากทลาย
เมื่อจิตใจไหวหวามตามวัตถุ
ถูกยั่วยุคงมั่นก็พลันส่าย
คล้อยสีสันบันเทิงเริงรอบกาย
หลงอบายโผล่ผุดขุดล่อลวง
เพียรใช้ผีชี้สร้างทางกุศล
อาจเพียงผลนิดน้อยคอยยึดหน่วง
พวกทุศีลกินปัจจัยใช้ตักตวง
สิ่งทั้งปวงวอนจิตพินิจตรอง
รพีกาญจน์