(มาณวฉํนท์ ๘)
เจ็บอุระนัก รักภิทะลง
โอ้ยุพยง องคสะอาง
แสนอภิโฉด โหดดุจสาง
ภูตะอำพราง ในสรีรา
หลอกดนุหลง ปลงจิตใคร่
มอบหฤทัย เพียงพนิดา
แล้วก็สบัด ตัดอตมา
คบกะกระทา ชายธนมี
ทั่วธรณิน ถิ่นปุระไทย
รมณิไหน ภักดิฤดี
ชายมิเจริญ เงินและมณี
กว่าทศปี ยังเสาะบ่พาน
จึ่งจรคลา มาวทะกล่าว
คุยกวิสาว ผ่อนมนราน
เรียมทุขะใจ ไร้ยุวมาลย์
เปลี่ยวกะยะปาน ติดเกาะ alone (อะโลน)... (๕๑๕)
ศรีเปรื่อง
๒ มิ.ย. ๒๕๕๖
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
22 พฤศจิกายน 2024, 08:07:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เชิญบ้าง.......เชิญแต่งฉันท์พันบท......โดยใช้เวลาสักสิบปีน่าจะพอ (อ่าน 209347 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
