เธอเฝ้ามอบปลอบจิตดุจมิตรรัก
สุดจะหักอารมณ์ข่มไม่ไหว
ยามดาวเหงาร้าวรวดปวดฤทัย
ยังเคียงใกล้ปรารถนามาอาทร
เมื่อใครเขาเปลี่ยนใจให้คนอื่น
ความขมขื่นหมองไหม้ไม่ไถ่ถอน
ใครเล่ามาเคียงข้างอย่างอาวรณ์
คอยต่อกลอนกล่อมด้วยช่วยล้างอาย
ใครคอยดาวอาชาไนยไม่เคยเก้อ
จะมาเจอทุกวันขวัญอย่าหาย
เลิกน้อยใจในรักยากจักกลาย
เพียงอย่าหน่ายตามคำเขาพร่ำยุ
ขอกอบเก็บความดีนี้เอาไว้
ตราบห้องใจทั้งสี่มีบรรจุ
นานแสนนานอสงไขยได้บรรลุ
อุ่นระอุอกดังสมหวังคอย
ดาว อาชาไนย
...ชายอาชาไนยเอ่ย เผยคำสัตย์
ถ้อยเด่นชัด ดลให้ ใจเต้นบ่อย
เล่นกลับกัน ผันเป็น เห็นพี่คอย
น้องรีบร้อย คำดี มอบที่ใจ...
...ตราบชั่วดิน สินฟ้า ค่ารักอยู่
ตราบนานคู่ ยืนยง อสงไขย
ขอใจรัก มั่นคง ตลอดไป
สี่ห้องใจ คือพี่ ที่ครอบครอง...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
