ขันที่ว่า ขันอาสา พาก้มหมอบ
ทั้งนบนอบ หมอบเห็น เป็นทหาร
ในละคร ย้อนไกล ไปยาวนาน
ทั้งหมอบคลาน เข่าเข้า เฝ้าเจ้านาย
ขันที่เล็ง แลไป ในพงป่า
สกุณา เจิ้อยแจ้ว แวววาดหมาย
หาคู่ครอง ร้องเรียก สำเนียกกาย
ตัวผู้คล้าย ได้ยิน บินเคลียคลอ
ยังเอะใจ อีกอัน ขันนกเขา
อยู่กับเจ้า ผู้ชาย น่าอายหนอ
หากว่ามัน ไม่ขัน จะบั่นคอ
โยนลงหม้อ ต้มแกง มิแบ่งใคร
พันทอง
ขอโทษคุณป๋าที่พาให้กลอนเสียจ้า
หากเจ้านาย รู้คิด พินิจพักตร์
บ่าวจงรัก ภักดี มิมีไหน
ดังลูกทาส เรือนเบี้ย เสียอัฐไพ
ขันรับใช้ น้อมณต ทดแทนคุณ
ทนระกำ จำจอง ห้องสี่เหลี่ยม
มิทัดเทียม นกไพร รับไออุ่น
ถลาร่อน ขันขับ รับอรุณ
ท่องเที่ยวขุน เขาแดน แสนสบาย
อย่าลำบาก ยากยก เช่นนกเขา
หญิงโปรดเจ้า เลี้ยงดู คู่กระสาย
ถ้าขันถี่ มีแรง เพื่อนแพงนาย
หากคอตก โชคร้าย ตายทั้งเป็น
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
