ก่อนจะแต่งกลอนกานท์ให้หวานหยด
หนูจงรดน้ำตาลใส่พานคู่
น้ำเชื่อมราดคีย์บอร์ดยอดพธู
จะให้หรูน้ำหวานทานประจำ
คิดถึงหน้าคนรักที่พรักพร้อม
เขียนแวดล้อมกล่อมเกลาทุกเช้าค่ำ
ยิ้มจากใจไหลวนดั่งฝนพรำ
รักหวานฉ่ำรินรดพจนา
“ไพร พนาวัลย์”
วาดวิมาน เอาไว้ วิไลหรู
ว่ามีคู่ เคียงข้าง สร้างหรรษา
แล้วบรรจง ลงลักษณ์ อักษรา
นึกถึงหน้า “ลุงไพรฯ” ในทันที
คิดถึงหนัง ที่เหี่ยว คงเหนียวนุ่ม
เสียงสั่นทุ้ม ประหม่า รึ!ชรานี่
ยิ้มฟันหลอ หล่อตรึง ซึ้งฤดี
ทั้งหมดนี้ ผิดมากไหม หรือใช่เลย..?
ว่ามีคู่ เคียงข้าง สร้างหรรษา
แล้วบรรจง ลงลักษณ์ อักษรา
นึกถึงหน้า “ลุงไพรฯ” ในทันที
คิดถึงหนัง ที่เหี่ยว คงเหนียวนุ่ม
เสียงสั่นทุ้ม ประหม่า รึ!ชรานี่
ยิ้มฟันหลอ หล่อตรึง ซึ้งฤดี
ทั้งหมดนี้ ผิดมากไหม หรือใช่เลย..?
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
