ทุกข์เกิดจากตัณหาอันกล้าแกร่ง
ยิ่งแสวงยิ่งทุกข์จนขุกขม
เมื่ออยากมีอยากเป็นเช่นปรารมภ์
ใจจึงจมห้วงทุกข์ยากสุขใจ
ละตัณหาพร่าผลาญทะยานอยาก
ที่ทุกข์มากกลับน้อยค่อยสดใส
จิตเดิมแท้ประภัสสรกว่าพรใด
ดับตัณหาเมื่อไหร่ใจสุขเย็น
ยิ่งแสวงยิ่งทุกข์จนขุกขม
เมื่ออยากมีอยากเป็นเช่นปรารมภ์
ใจจึงจมห้วงทุกข์ยากสุขใจ
ละตัณหาพร่าผลาญทะยานอยาก
ที่ทุกข์มากกลับน้อยค่อยสดใส
จิตเดิมแท้ประภัสสรกว่าพรใด
ดับตัณหาเมื่อไหร่ใจสุขเย็น
จะดับทุกข์ ทุกครั้ง นั่งซึมเศร้า
ยิ่งอับเฉา เช้าค่ำ จำต้องเว้น
รอไปก่อน ร้อนตัว กลัวกระเด็น
ทุกข์แสนเข็ญ เห็นแล้ว จำแจวลา
ไม่อยากพบ เจอหน้า คำว่าทุกข์
มันเจ็บจุก เสียดแทง แสยงหน้า
เกินรับไหว เจียนตาย วายชีวา
อนิจจา พาใจ ให้กังวล
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
