#๑๗๖
-๐-
หากเราแค่ คนหนึ่ง ซึ่งมีทั่ว
คงไม่กลัว ใครจำ ทำก็ได้
เวลาผ่าน คนหาย ก็คลายไป
เช่นบ้านกลอน เลิกใช้ ใครก็เลือน
-๐-
ที่ติดตัว เราไป ใช้ความคิด
ย่อมฝังจิต รู้เอง เกรงยากเกลื่อน
หากสำนึก ดีฟ้อง ร้องตามเตือน
อยู่เป็นเพื่อน ตราบสิ้น จินต์ดับตาม
-๐-
ไม่มีใคร อยากอยู่ คู่เดี่ยวโดด
เป็นคนโฉด ขาดเพื่อน เตือนไถ่ถาม
แม้หากไม่ ทำดี มีใจงาม
ใครรู้ความ แล้วใครเขา เข้ามาชม
-๐-
ไม่มีใคร เกิดแล้ว แคล้วคนรัก
ต้องมีสัก คนหนึ่ง พึงฝืนข่ม
แล้วจะเลว ทำไม ให้ใจตรม
ดีสะสม ดีไว้ ใช่เพื่อเรา
-๐-
ดีเพื่อเพื่อน เพื่อผู้อื่น เพื่อคืนกลับ
ใครไม่รับ ดีก็ยัง ขลังนะเจ้า
คิดดีแล้ว พึงกระทำ ประจำเอา
แค่นี้เขา จะนินทา ว่าก็เชิญ
-๐-
ทวนพบใช้คำ "สม" ซ้ำ ขอแก้ไข