แสงรำไรอุ่นอ่อนก่อนรุ่งสาง
หยาดน้ำค้างวิบไหวเกาะใบหญ้า
นั่นช่อม่วงงามนักผักตบชวา
เคยเด็ดมาแซมผม..พี่ชมนวล
ปลายท้องคุ้งเพรียกหาเสียงกาเหว่า
เจ้ากระเส่าหวานเจรียงสำเนียงหวน
ถึงยอดชู้คู่ชื่นคืนรำจวน
ไยไม่ทวนกลับมา..หรือว่า ลืม
สาวสวนตาลอยู่หลังยังรอพี่
หัวใจมอบคนดี..น้องนี้ปลื้ม
ใคร่จะถามรักพี่..มีให้ยืม
หรือด่ำดื่มภักด์มั่นดั่งสัญญา
ฝากมนต์รักแม่กลองประคองจิต
แม้ยังคิดถึงกัน..หมั่นมาหา
สาวสวนตาลคนนี้..รอพี่ยา
ขอจงอย่า ให้รักจาง..ที่บางคนที
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
