เขาดีกว่า หรือไม่ ฉันไม่รู้
เขามีคู่ เสียแล้ว แห้วไหมนี่
เขาบอกว่า รักมาก ฝากฤดี
เขายอมพลี ร่างกาย ตายแทนเรา
ฉันเลยเชื่อ น้ำคำ ถลำลึก
ฉันสำนึก ที่ไหน ใจมันเหงา
ฉันเบื่อเธอ เหลือเกิน เพลินแต่เมา
ฉันจึงเฝ้า ไขว่คว้า หามาครอง
เขาดีแค่ ตอนแรก แปลกไหมหนอ
เขาดีพอ รับได้ ใคร่สนอง
เขาตบตี ทุกวัน ฉันเป็นรอง
เขาเตะท้อง ฉันสวนหมัด ชัดปลายคาง
ตอนนี้เขา ไม่กล้า ซ่าส์อีกแล้ว
ขืนทำแจ๋ว มีหวัง นั่งขาถ่าง
เกิดหิ่งห้อย ลอยออก บอกตาค้าง
จะว่านาง ไม่เตือน เถื่อนถึงใจ
พันทอง
๓๐/๐๕/๕๖