คิดอะไร ไม่ออก นอกจากเบื่อ
มันกัดเถือ ดวงจินต์ สิ้นสลาย
แอบรักเขา เมามัว จนตัวตาย
รักมากมาย กายขืน ขื่นกมล
ในเมื่อใจ มันรัก สุดหักห้าม
ก็ต้องตาม ใจมัน ให้ดั้นด้น
อีกไม่นาน สองเรา คงได้ยล
ต่างต้องอด ต้องทน อย่าหม่นเลย
กลัวจะทน ไม่ไหว ใจด้านดื้อ
กลัวจะยื้อ ไม่อยู่ รู้อกเอ๋ย
ทรมาน ทุกครั้ง นั่งซึมเอย
ไฉนเลย เอ่ยปาก ลำบากจัง
ต้องทำใจ ยอมรับ กับความทุกข์
ยามมีสุข ทุกที่ ยังมีหวัง
อีกไม่นาน เกินรอ พอประทัง
เชิญไปนั่ง สมาธิ ดำริธรรม
จิตไม่นิ่ง ยิ่งแย่ ดวงแดดิ้น
อย่าขืนศีล ปีนป่าย อาจกลายกล้ำ
หากว่าเบื่อ ขอลา มิพาคำ
รู้ว่าทำ ไปนั้น มันไม่ควร
ทุกข์เกิดจาก ตรงไหน ดวงใจจ๋า
แล้วก็หา ทางปลง จงอย่าหวน
ยิ่งขืนแบก ยิ่งหนัก จักเซซวน
จงทบทวน ใช้ธรรม น้อมนำจินต์
จงยิ้มรับ ธรรมะ เถิดนะเจ้า
ทุกข์รุมเร้า เศร้าใจ จงไปสิ้น
จงปล่อยวาง มันไป ไม่ยลยิน
รสแห่งธรรม รวยริน ให้รื่นรมย์
พันทอง
๓๐/๐๕/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
