ด้วยดวงใจ ให้แตก เหลวแหลกยับ
เช่นเดียวกับ เรือล่ม จมสิ้นท่า
ให้สิ้นแรง จะฟื้น กลับคืนมา
ดิ่งสู่ก้น ธารา ให้อาลัย
เช่นเดียวกับ ตัวเรา ขลุ่ยเลาน้อย
นั่งละห้อย ไห้หา พาหวั่นไหว
ขาดเจ้าแล้ว อุรา สุดอาลัย
มิมีใคร แทนที่ ฤดีนาง
ปิดห้องใจ จะไม่ รักใครอีก
ขอหลบหลีก นางใด ใช่เมินหมาง
แต่เป็นเพราะ ว่าใจ ไม่เคยจาง
มิลาร้าง นางน้อง ..จากห้องใจ
เช่นเดียวกับ เรือล่ม จมสิ้นท่า
ให้สิ้นแรง จะฟื้น กลับคืนมา
ดิ่งสู่ก้น ธารา ให้อาลัย
เช่นเดียวกับ ตัวเรา ขลุ่ยเลาน้อย
นั่งละห้อย ไห้หา พาหวั่นไหว
ขาดเจ้าแล้ว อุรา สุดอาลัย
มิมีใคร แทนที่ ฤดีนาง
ปิดห้องใจ จะไม่ รักใครอีก
ขอหลบหลีก นางใด ใช่เมินหมาง
แต่เป็นเพราะ ว่าใจ ไม่เคยจาง
มิลาร้าง นางน้อง ..จากห้องใจ
น่าสงสาร ใจน้อย ที่แหลกยับ
เมื่อรักลา ลิบลับ ดับวันใหม่
เฝ้าแต่พ้อ รำพัน อั้นอาลัย
ขลุ่ยเลาน้อย หมองไหม้ ไร้ใครแล
จะปิดขัง ห้องใจ ไม่รักแล้ว
หญิงอื่นใด อย่าต่อแถว ไม่แยแส
จะรอนาง ที่รัก ดั่งดวงแด
ไร่แห้วนี้ ย่ำแย่ ด้วยแคร์น้อง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
