เพราะความทุกข์รุกหนักต้องหักหั่น
จึงมีฉันวันนี้ที่หมองหม่น
แสนทุกข์ยากปากหมองต้องเจียมตน
เพราะยากจนเข็ญใจอยากได้ดี
ขอเผชิญทุกอย่างที่ขวางหน้า
เข้าฟันฝ่าอุปสรรคไม่ผลักหนี
กัดฟันสู้ไม่นานต้องผ่านซี
เอาชีวีเดิมพันทุกวันไป
อิทธิบาทมาดมั่นเข้าสรรค์สร้าง
เป็นแนวทางต่อสู้ต้องอยู่ได้
ฉันทะ รักในงานเชี่ยวชาญชัย
วิริยะ พากเพียรให้ สู่ปลายทาง
จิตตะ จงตั้งใจอย่าให้พร่อง
วิมังสา ไตร่ตรองมองรอบข้าง
คือธรรมะน้อมนำเข้าค้ำกลาง
เพื่อก่อร่างสร้างตนให้พ้นทุกข์
เอาการงานเป็นเพื่อนคอยเตือนจิต
ดั่งมิ่งมิตรร่วมรบยามพบสุข
แม้สิ่งใดรุกเร้าเดินเข้าคลุก
เชิญสนุกกับมันอย่าหวั่นเกรง
ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหนทนเอาเถิด
เพื่อจะเปิดเครื่องชนสร้างคนเก่ง
ทั้งสุขทุกข์คลุกเคล้าเข้าบรรเลง
แล้วร้องเพลงปลอบใจให้กังวาน
ขอขอบคุณความทุกข์ที่รุกหนัก
เพื่อประจักษ์ใจตนข้ามพ้นด่าน
ด้วยสมองสองกรเข้ารอนราน
พบความหวานซ่านทรวงพ้นบ่วงมาร
“ไพร พนาวัลย์”