กลีบดอกรัก ร่วงโรย โปรยละลิ่ว
ลมพาพลิ้ว ลอยหล่น บนดินผืน
กลีบยามเจ้า โรยร่วง ฤๅห่วงคืน
ยังหอมชื่น แม้เจ้า เศร้าโรยรา...
...ก้มกอบเก็บ กลีบหม่น ที่หล่นเหงา
บรรจงร้อย กลีบเจ้า เฝ้าเสริมค่า
ให้ได้ดั่ง มาลัย ด้วยใจพา
ปรารถนา ชื่นคอย ยิ่งร้อยพวง...
...คล้ายมาลัย หอมหวน ชวนกรุ่นกลิ่น
แม้ยามสิ้น หวังให้ ใฝ่รักห่วง
ยังมีใจ ใครหนึ่ง แนบซึ้งทรวง
มาลัยพวง แห้งดู ยังอยู่เคียง...
รัตนาวดี
[/color][/size][/font]
เพราะอยู่ไกลคนละฟ้ากว่าไปถึง
ฟังแล้วซึ้งตรึงใจในน้ำเสียง
มธุรสพจนามาเรียบเรียง
ประดุจเพียงเสียงทิพย์กระซิบใจ
มาลัยเอ๋ยเคยหอมพยอมแย้ม
อยู่เคลียแก้มขนิษฐาวันฟ้าใส
ยามโรยแล้วเปล่าเปลี่ยวแห้งเหี่ยวไป
จะมีใครอีกหนอรอชื่นชม
ฟังแล้วซึ้งตรึงใจในน้ำเสียง
มธุรสพจนามาเรียบเรียง
ประดุจเพียงเสียงทิพย์กระซิบใจ
มาลัยเอ๋ยเคยหอมพยอมแย้ม
อยู่เคลียแก้มขนิษฐาวันฟ้าใส
ยามโรยแล้วเปล่าเปลี่ยวแห้งเหี่ยวไป
จะมีใครอีกหนอรอชื่นชม