อยากจะมั่ว กลอนรัก จักลองของ
เถอะจะหมอง ช่างมัน ฉันยิ้มเจื่อน
ตามต่อกลอน อ้อนออด พรอดพร่ำเยือน
เกือบแรมเดือน เบือนบิด คิดทุกวัน
เขียนกลอนรัก ด้วยรัก ปักดวงจิต
ถึงไร้สิทธิ์ ไม่สน ทนไหวหวั่น
โบราณกล่าว ด้านไว้ ได้เร็วพลัน
หงิมหงิมนั้น ต้องอด รันทดมาน
คำว่ารัก ของฉัน ไม่บันแบ่ง
ไร้คู่แข่ง ชิดซ้าย หมายมองผ่าน
มอบมือขวา เท่านั้น ทุกวันวาร
จนตราบนาน เท่านาน หวานไหมคุณ
พันทอง