ให้คนไข้นอนลงที่ตรงตั่ง
หมอก็นั่งบริกรรมน้ำมนต์ใส่
นะ..เมตตาลุกลนพ่นลงไป
โม..หัวใจจงฟื้นกลับคืนมา
พุทธายะ..เป่าซ้ำกำกับฤทธิ์
ขอดวงจิตขวดเก่าเฝ้าเพรียกหา
หลับก็ฝันถึงแต่ “แม่หมอประภาฯ”
ยามลืมตาเพ้อพกตกหลุมใจ
จับความคิดวกวนคล้ายคนบ้า
ใส่หม้อยาเฉลวปักตอกจักไขว้
ปะผ้ายันต์ลายขิดปิดเอาไว้
หม้อตั้งไฟ รมควัน..แบ่งกันดม
คนไข้ชาย..นายขวด ปวดสะบัก
ใจถูกควักตื่นมาด่าเสียงขรม
คิดถึงแต่ หมอจ๋า..พาระทม
ท่านผู้ชม โปรดรอ หมอง่วงจัง ... (จุ๊บๆ..
)แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
