~ ให้พี่พัน ~
จะรับไว้ในอกอย่าฟกช้ำ
จะอบร่ำเยียวยารักษาแผล
จะคอยหาผ้าไหมสไบแพร
จะดูแลรักเรา..จะเข้าใจ
ขอสายลมบอกเขาว่าเราห่วง
ขออย่าลวงล้อเล่น..เช่นของใหม่
ขอให้จิตซื่อตรงจำนงค์ใน
ขอฝากไว้รักเดียวหวังเกี่ยวดอง
ฝากสายสร้อยร้อยคำพร่ำเสนอ
ฝากให้เธอหนึ่งนี้ไม่มีสอง
ฝากหัวใจไว้ด้วยช่วยประคอง
ฝากรักน้อง คนนี้..พี่จ๋า อย่าลืม
แซมค่ะ
ดอกสีแดง แยงเยื่อ เมื่อมอบรัก
ฉ่ำชื่นนัก ภักดิ์พร้อม น้อมรับปลื้ม
ให้สองดอก บอกใบ้ หรือให้ยืม
แม้ว่าลืม ทวงริบ รีบหลบเร้น
ดอกที่หนึ่ง ส่งถึง ตาตรึงตอบ
บอกว่าชอบ จังเลย เคยพบเห็น
แต่ไม่หวาน ซ่านซึ้ง จึงลำเค็ญ
ทุกเช้าเย็น ไขว่คว้า มาไว้ครอง
แต่ไม่สม สนอง จึงต้องหม่น
รักผิดคน ผิดฝา อุราหมอง
จึงติดลบ ทุกครั้ง ที่หวังปอง
มาที่สอง ตลอด เกือบมอดม้วย
ถึงวันนี้ มิปันใจ ให้ใครอีก
ฤทัยฉีก ขาดหมด หดเหือดป่วย
นอนรักษา แผลใจ หายระทวย
ไม่ปริปาก ยากด้วย ช่วยอย่างไร
ดอกที่สอง คล้องใว้ ในใจนี้
พร้อมแต่งแต้ม เฉดสี ที่สดใส
หมู่ภมร บินผ่าน ร้าวรานใจ
ดลจิตให้ ไหวหวั่น กลั้นอุรา
ด้วยว่าหนาม แหลมคม ชมห้ามแตะ
ขืนข้องแวะ แทะเล็ม เข้มยิ่งกว่า
กาแฟสด ยกล้อ หนอกานดา
ดูแต่ตา ห้ามแตะต้อง เจ้าของมี
พันทอง
๒ต/๐ค/๕๖