หอมรวยรื่น ชื่นนาสา เวลาเช้า
ดอกสีขาว พราวพริ้ง นิ่งส่งเสียง
พลันสดใส ผึ้งบิน ยินยลเคียง
น้ำหวานเพียง เล็กน้อย คอยดูดไป
เป็นดอกไม้ ทนทาน บานหน้าแล้ง
ถึงดินแห้ง แล้งโรย ระโหยไห้
ยังยืนหยัด กวัดแกว่ง แต่งเติมใบ
ดูทีไร ให้รู้สึก นึกนิยม
เมื่อก่อนนั้น ห้ามปลูก ไว้ในบ้าน
ชื่อจักพาล ขืนขื่น กล้ำกลืนขม
ไม้ที่ว่า ค่าควร ล้วนเชยชม
คือลั่นทม ไงเจ้า เขาเล่าลือ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
