.jpg)
จำใจจำจาก ยากถ่ายถอน
ขอน้องหนูพิมพ์นิ่มบังอร
โปรดอย่าตัดรอนต่อว่ากัน
งานกองงานค้าง สางบ่เสร็จ
อเนจอนาถ แทบอาสัญ
อ่อนล้าราโรยระโหยชีวัน
หลายวันนั่งปั่น ภาระงาน
บางคราตาพร่า หน้ามืดหม่น
ใจจ่มวังวน อดทนสาน-
ภาระที่ค้างให้เสร็จการ
หวังว่านงคราญนั้นเข้าใจ
หนทางวิถี เช่นนี้หนา
ยากห่างร้างลา ฤาไฉน
แสนอ่อนเปลี้ยเพลียกาย ลึกภายใน
เหน็ดหน่ายหัวใจ เสียยิ่งแล้ว
แต่แวะแวะเวียนเวียน เขียนกลอนอยู่
ขอยอดขวัญพธู ผู้แน่แน่ว
รักในกลกานท์ สะอ้านแวว-
กวีรุจีแก้ว อย่าน้อยใจ
พี่แวะมาตอบ เพื่อปลอบขวัญ
ขอชีวัน เจ้านั้นจงหลับใหล
สู่อ้อมกอดอุ่นละมุนละไม
ของผ้าห่มผืนใหญ่ในค่ำคืน
ฝันดีพริ้มหลับ กับฝันนะ
ปลดเปลื้องสภาวะอ่อนล้า เพื่อยามตื่น
มีเรี่ยวมีแรง แกร่ง หยัดยืน
ร่ายรสบทกวีลื่น ทุกคืนเทอญ
หลับฝันดีนะน้องพิมพ์วาส
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
