ในอ้อมกอดความเป็นจริง
กับทุกสิ่ง ทุกอย่าง ต่างสับสน
นี่มันโลกละคร หรือไร ในจิตตน
คิดวกวน เวียนไป ไร้จุดยืน
ในอ้อมกอด..อาจปวดร้าว..
ทุกห้วงหาว หนาวหนัก เมื่อรักฝืน
ระกำช้ำชอก ยอกย้อน ร้อนเต็มกลืน
ดั่งไฟฟืน เติมเข้า เศร้าจาบัลย์..
ฤทัย ยามนี้ ที่อ่อนล้า..
เปื้อนด้วยคราบน้ำตา เอ่ออ่วม ท่วมแล้วนั่น
วิโยค โศกซ้อน ร้อนรนพลัน
คงเป็นวัน มืดมิด สนิทลง
พันทอง
๒๔/๐๕/๕๖
ในอ้อมกอดความปวดร้าว..
ผลึกความหวังร่วงกราวเป็นผุยผง
..ความฝันแม้ยืนยง..
หากยังคงเป็นเพียง..เสียงกระซิบอันเลือนราง
หลับฝันอีกครั้งในม่านราตรีที่มืดหม่น
บทเพลงคนึงหา..บรรเลงอย่างอ้างว้าง
มีเพียงแสงดาวเหนือที่ส่องทาง
ก่อนจางหายไปใน..สายธารแห่งเวลา
ผลึกความหวังร่วงกราวเป็นผุยผง
..ความฝันแม้ยืนยง..
หากยังคงเป็นเพียง..เสียงกระซิบอันเลือนราง
หลับฝันอีกครั้งในม่านราตรีที่มืดหม่น
บทเพลงคนึงหา..บรรเลงอย่างอ้างว้าง
มีเพียงแสงดาวเหนือที่ส่องทาง
ก่อนจางหายไปใน..สายธารแห่งเวลา