เราสร้างเกาะ กางกั้น หันหน้าเศร้า
ว่าใครเขา ไม่แล แปรจิตเก่ง
แท้ทั้งหมด ทั้งมวล ล้วนเดาเอง
ฤทัยเกรง รันทด หมดหนทาง
ต่างคนต่าง มีงาน การยุ่งเหยิง
ได้บันเทิง อยู่เยือน ไม่เลือนหมาง
อีกตั้งหลาย เพลา อย่าอำพราง
จงสรรค์สร้าง สุขเถิด เปิดจิตใจ
ภารกิจ ติดหนึบ ทึบเส้นกั้น
อย่าได้หวั่น จงตรอง มองดูใหม่
ยังมีหลาย หลากล้น หม่นหมองไย
รื่นเริงให้ ฉ่ำชื่น ทุกคืนวัน
พันทอง