หัวใจหนอ ท้อเกิน ประเมินค่า
บางครั้งครา ล้าอ่อน จนนอนฝืน
สะอื้นอ้อน ค่อนแจ้ง แฝงหยัดยืน
ทนกล้ำกลืน หลายหน หม่นหมองใจ
จึงฮึดสู้ อยู่ไป อย่างใครเขา
ต่อเติมเอา เข้าขั้น หวั่นที่ไหน
มีล้มลุก คลุกคลาน ผลาญทรวงใน
ดวงฤทัย เหลวแหลก แตกยับเยิน
ต้องนับศูนย์ จูนต่อ พอตั้งท่า
ปวดอุรา ชาเฉา เศร้าห่างเหิน
เกือบสิ้นหวัง เสียหนัก ชักเหนื่อยเกิน
การดำเนิน ชีวิต ที่ผิดเพี้ยน
แต่ไม่หวั่น อันใด ใจเข้มแขง
พลังแกร่ง แรงบวก มิปวกเปลี่ยน
สร้างความหวัง ฝังใส่ ในความเพียร
ดั่งเปลวเทียน เวียนจุด สะดุดลง
ยังต่อเติม ขึ้นไหม่ ได้เสมอ
ขออย่าเก้อ เหมือนเก่า เร้าร้อนหลง
ผิดพลาดพลั้ง อย่าหน่าย หมายยืนยง
สักวันคง ได้ปลื้ม ดื่มด่ำทรวง
พันทอง
๒๔/๐๕/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
