อยากเอื้อนเอ่ย เผยตาม ความรู้สึก
จากส่วนลึก ของใจ มีไม่น้อย
ทุกทุกวัน แสนช้ำ น้ำตาปรอย
ให้เหงาหงอย ลอยใจ ไปกับลม
ยังคร่ำครวญ หวนไห้ คอยใฝ่หา
ห้วงอุรา กล้ำกลืน สุดฝืนข่ม
เหน็บหนาวกาย หน่ายใจ ให้ระทม
ร้าวระบม ตรมไหม้..อยู่ในจินต์
จากส่วนลึก ของใจ มีไม่น้อย
ทุกทุกวัน แสนช้ำ น้ำตาปรอย
ให้เหงาหงอย ลอยใจ ไปกับลม
ยังคร่ำครวญ หวนไห้ คอยใฝ่หา
ห้วงอุรา กล้ำกลืน สุดฝืนข่ม
เหน็บหนาวกาย หน่ายใจ ให้ระทม
ร้าวระบม ตรมไหม้..อยู่ในจินต์
โอ้...อกเอ๋ย ร้าวรอน อาวรณ์หา
เพราะความรัก ชักพา ใจถวิล
ยิ่งอยู่เดียว เปลี่ยวเหงา เศร้าชีวิน
ใจใช่หิน จึงวิ่น มิเหลือดี
มองหาเพื่อน จะดี กว่านี้ไหม
ปล่อยเถิดรัก ปล่อยไป ให้บินหนี
อย่ามัวเหงา เศร้าใจ มีไมตรี
เรียงรายร้อย รอบนี้ ด้วยจริงใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
