อย่าทำร้ายผม...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
28 พฤศจิกายน 2024, 08:32:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: อย่าทำร้ายผม...  (อ่าน 3739 ครั้ง)
ดุลย์ ละมุน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 342
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 486


กลั่นอักษร หมายอ้อนเธอ


« เมื่อ: 23 พฤษภาคม 2013, 04:22:PM »

อย่าทำร้ายผม...

อย่าทำร้าย ผมเลย ทรามเชยโปรด-
อย่าลงโทษ ลงทัณฑ์ ให้หวั่นไหว
ผมเพียงคน ร้าวรวด ที่ปวดใจ
บางครั้งผิด- พลั้งไป อภัยที

อย่าผลักไส ใจดำ ทำรังเกียจ
อย่าหยามเหยียด เย็นชา เมินหน้าหนี
ถ้าขาดคุณ เคียงหมอน อ้อนราตรี
รักที่มี คงเหงา แห้งเฉาตาย

อย่าทำร้าย ตัดรัก มาหักอก
ให้เหมือนนก สิ้นรัง พังสลาย
ขาดอ้อมอก ไออุ่น เคยคุ้นกาย
คงวอดวาย ว้าวุ่น ถ้าคุณลา

จำได้ไหม เราสอง เคยครองชื่น
ทุกวันคืน เคียงกัน ให้หรรษา
เคยอิงแอบ แวบหวาน ประสานตา
สุขอุรา ซาบซ่าน ประสานใจ

ลิ้นกับฟัน คำท่าน โบราณว่า
ต้องปรานี เมตตา ถ้อยอาศัย
โกรธเป็นทุกข์ สุขมา ถ้าอภัย
ชีวิตคู่ ก้าวไกล ให้ยืนยาว

ขอคุณอยู่ คู่ขวัญ มั่นสวาท
ทุกภพชาติ ฉ่ำชื่น แม้นคืนหนาว
เพียงเราสอง คล้องทรวง ชมดวงดาว
ถึงเหมันต์ โหมห้าว จะหนาว ฤา
 เอ้อ..จริงว่ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ไม่รู้ใจ, D, ไร้นวล^^, panthong.kh, nattna, รัตนาวดี, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s