[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Shumbala]

ชีวิตจน หม่นทุกข์ เข้ารุกเร้า
ต้องหาเช้า กินค่ำ ระกำหนัก
ด้วยสายใจ ใยผูก เพื่อลูกรัก
แม่นี้ปัก หลักสู้ รู้ต้องทน

กับรถเข็ญ คันเก่า เช้ายันค่ำ
ใส่ประจำ ของดอง ท่องถนน
มะม่วง,ฝรั่ง มะปราง วางปะปน
องุ่นล้น บนมะขาม ตามมะดัน

สับปะรด แตงโม โชว์อร่าม
ตัดแต่งตาม ถามมา แม่ค้าหั่น
ถุงยี่สิบ หยิบลง ส่งให้พลัน
งกเงิ่นงัน หันรี เหงื่อปรี่กาย

น่าสงสาร ลูกน้อย คอยบ่นหิว
นั่งหน้านิ่ว คิ้วย่น ทนจนบ่าย
แดดร้อนเปรี้ยง เสี่ยงแท้ แม่ตาลาย
แต่มิหน่าย ผายโลม โฉมลูกยา

ว่าโอ้โอ๋ ลูกเอ๋ย เดินเลยคล้อย
เหลืออีกหน่อย ก็หมด อดทนหนา
ชายเสื้อแม่ แผ่รับ ซับน้ำตา
เห็นใจมา ช่วยเหมาสิ้น "ดิน"กลับเรือน

"ดิน"

ตื่นขึ้นมาแต่เช้าเตรียมข้าวของ
เข็นรถท่องถนนที่กล่นเกลื่อน
แดดเผาดำจำทนจนสิ้นเดือน
เขามาเตือนค่าห้องต้องเช่านอน

สงสารลูกตัวน้อยคอยอาหาร
จนบ่ายผ่านขายได้ไม่ถึงค่อน
รอลูกค้าอุดหนุนได้ทุนรอน
ค่อยพักผ่อนกินข้าวปลาอาหารกัน

แสนโชคดีมีสาวหนึ่งซึ่งสวยสด
เธอเหมาหมดเลิกอดแล้วลูกแก้วฉัน
อยากให้เธอผ่านตรงนี้ทุกวี่วัน
คงสุขสันต์ผลไม้ขายให้เธอ