สายรุ้งหวานสานใจในครั้งก่อน
ดังจะวอนหลอมให้หวิวไหวหวาม
สายรุ้งเลือนหายวับเธอลับตาม
สุดจะห้ามใจหายไม่วายตรม
ดาว อาชาไนย
...แอบรอพี่ ที่ใต้ สะพานรุ้ง
ยอมให้ยุง กัดเล่น เช่นขนม
หากพี่ชาย หายหน้า ไม่มาชม
น้องคงจม น้ำตาย ใต้สะพาน...
...ยามรุ้งเลือน ลาลับ ไปกับฟ้า
ยังคอยรอ พี่ยา พากลับบ้าน
ใต้สะพาน นะพี่ มีนงคราญ
น่าสงสาร นัดไย แล้วไม่มา...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
