[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

ในบางครั้ง มากกว่าหนึ่ง หรือถึงร้อย
อาจต้องถอย ให้หนึ่งคำ ที่ห้ำหั่น
คือบอกเลิก พูดว่าลา คำฆ่ากัน
สิ่งที่ฉัน หรือว่าใคร ไม่อยากฟัง

ไม่ว่าเหตุ หรือคำใด ที่ใช้อ้าง
การทิ้งขว้าง คือการดับ ลับความหวัง
สิ่งที่เกลียด ที่คนเรา เฝ้าชิงชัง
เข้ามานั่ง แทนที่หรือ คือเสียใจ

จากเคยใช้ คำว่ารัก ไม่วรรคเว้น
ความเลือดเย็น มันทำลาย หายไปไหน
เป็นแค่ลม ส่งกลับคืน ฝืนหัวใจ
โถทำไม ไม่งอกงาม ตามเวลา

การจากลา คำที่ไถ ใช้เหตุอ้าง
เห็นใจบ้าง มันเจ็บไป ทั่วใจหนา
คำว่าดี มันเกินไป ใช้วาจา
ตบด้วยลา ปิดท้ายคำ แสนช้ำทรวง

และอีกหลาย เหตุผลคำ เพื่อทำให้
การจากไป สมวัตถุ และลุล่วง
มันเจ็บหู เลิกยกเมฆ เสกทั้งปวง
ทำเป็นห่วง ได้อะไร ไปเล่าเธอ

พูดว่าลา จบแค่นี้ คนดีจ๋า
ที่ผ่านมา ถือว่าฉัน มันคนเซ่อ
แค่โชคร้าย ที่ฟ้าสร้าง คนอย่างเธอ
ให้มาเจอ คนอย่างฉัน วันมืดมัว